Emocje i zdrowie |
|
Odpowiedź na pytanie - dlaczego tak jest? - podaje nauki medyczne, w których doktryna emocjonalna naprężenie. W wąskim znaczeniu termin „stres” oznacza „stres”. W medycynie jest to rozumiane jako ogólny zestaw ochronnych i adaptacyjnych reakcji organizmu na każdy wpływ, który generuje uraz fizyczny lub psychiczny, każde zagrożenie. Emocje niemal natychmiast i bardzo skutecznie mobilizują organizm do stawienia czoła niebezpieczeństwu. Jednocześnie te organy, które w tej sytuacji najlepiej zapewniają interakcję z otoczeniem, szybko włączają się w wzmożoną aktywność. Aktywność współczulnego układu nerwowego jest silnie pobudzona z powodu niemal natychmiastowego uwalniania adrenaliny, norepinefryny i innych wysoce aktywnych hormonów do krwi. Te ostatnie znacznie podnoszą ciśnienie krwi, powodują szybkie bicie serca - radykalnie zwiększają jego pracę. Pobudza aktywność mięśni szkieletowych. Aby zapewnić zwiększone zużycie tlenu, oskrzela rozszerzają się, zwiększa się wymiana gazowa, a procesy energetyczne organizmu ulegają wzmocnieniu. W przypadku możliwego urazu czynniki krzepnięcia krwi są mobilizowane z wyprzedzeniem, co prowadzi do zatrzymania krwawienia. Pod presją stresu człowiek, nawet najsłabszy, może pokazać niesamowite przykłady odwagi i siły.
Najsubtelniejsze fizjologiczne mechanizmy tego połączenia stały się obecnie znane nauce. Okazało się, że przy silnych emocjach gwałtownie wzrasta zawartość we krwi specjalnych substancji hormonalnych - katecholamin i steroidów, które mają wyraźny wpływ na serce i naczynia krwionośne. Pod ich wpływem wzrasta częstość akcji serca, wzrasta ciśnienie krwi, może wystąpić skurcz naczyń. Ponadto hormony te wpływają na pracę płuc, nerek, żołądka, jelit, a nawet gruczołów potowych. Teraz staje się jasne, dlaczego z silnym strachem, radością, złością serce tak gwałtownie „bije”, skóra staje się blada i czerwona i poci się.
Trudniej jest wyodrębnić i ocenić skutki tych małych codziennych stresów i zmartwień, z którymi wiąże się nasze życie. Jeśli negatywne emocje (nawet niezbyt silne) działają na człowieka przez długi czas, mechanizmy kompensacyjne zaczynają zawodzić. Może to powodować nerwice, nadciśnienie, dławica piersiowazawał mięśnia sercowego. Istnieją niejako dysproporcje między wielkością i stopniem negatywnych emocji a biologicznym sposobem „rozładowywania” zmian zachodzących w ciele.
Rozwiązaniem jest nauczenie się, jak zarządzać swoimi emocjami. Silni, zrównoważeni ludzie znacznie spokojniej reagują na wszelkiego rodzaju „ciosy losu”. Niemal każdy może osiągnąć równowagę, wzmacniając układ nerwowy, chroniąc go przed wyczerpującymi wpływami. Metody treningu układu nerwowego są stare jak świat - to systematyczne wychowanie fizyczne, pełnoprawny sen, przywracanie równowagi nawet po długim i ciężkim przepracowaniu, to chęć ochrony siebie i innych przed „kliknięciami” duma.
Dlatego tak ważne jest, aby od najmłodszych lat uczyć dzieci normalnych relacji z innymi, reguł i norm wspólnoty socjalistycznej, zaszczepić w nich niechęć do chamstwa, kłótni i innych naruszeń norm ludzkiego zachowania.
Istnieją również celowe sposoby kontrolowania siebie i swoich uczuć. Mówiąc o tym, mamy na myśli tzw. Trening autogeniczny, który w razie potrzeby pozwala pacjentowi samodzielnie złagodzić bolesne doznania emocjonalne, stworzyć stan komfortu i satysfakcji. Najbardziej dostępnym i być może uniwersalnym sposobem zapobiegania i osłabiania działań negatywnych emocji jest intensywna aktywność mięśniowa, systematyczny trening fizyczny. Daj swojemu ciału obciążenie - a na pewno łatwiej będziesz sobie radzić. N. Lazarev |
Nie jest to oczywiście przypadkowe: wszystkie ludzkie doświadczenia w naszych umysłach są związane z sercem. Serce może być inne: miłe i delikatne, kochające i wrażliwe. Jest ognisty, niezłomny, swobodny. Serce może „krwawić” z żalu, „zemdleć” z niespodziewanego spotkania, „zamarznąć” ze szczęścia lub miłości, „skoczyć” z radości. A kiedy jesteśmy źli, możemy wypowiedzieć kilka nieprzyjemnych słów lub popełnić pochopne czyny „w naszych sercach”.
Ewolucyjny związek między ludzkimi emocjami a sercem został bardzo prosto i genialnie wyjaśniony przez akademika I. Pawłowa. Czy możesz sobie wyobrazić, zapytał, jakiekolwiek zwierzę, na przykład lwa lub tygrysa, które wpadałoby w złość, pozostając całkowicie bez ruchu? Oczywiście nie. Lew natychmiast rzuca się do walki z wrogiem, strach odpycha zająca. A u ludzi można zaobserwować manifestację pewnego rodzaju mięśniowej ekspresji uczuć. Osoba pełna temperamentu potrząsa pięścią ze złości, podekscytowana chodzi po pokoju, wybiera w sercu numer z dysku telefonicznego. Ale u współczesnych ludzi emocje niekoniecznie zamieniają się w ruch. Zalecenia etyczne przewidują potrzebę powstrzymania emocji lub przynajmniej ich zewnętrznych przejawów. Jednak nawet teraz całą aktywność, do której prowadzi stresujące podniecenie, odpowiada serce. Wydaje się, że „przechodzi” przez siebie reakcje związane z emocjami. I chociaż mięśnie nie zawsze biorą udział w przejawach uczuć, połączenie nerwowe między emocjami a sercem zostało zachowane.
Muszę powiedzieć, że silne negatywne emocje mogą mieć bardzo zły wpływ na serce i naczynia krwionośne, szczególnie u osób chorych z osłabionym układem nerwowym. Znane są przypadki omdlenia, a nawet zawału mięśnia sercowego. Na szczęście takie katastrofy są rzadkie.U osób zdrowych reakcja na zwykłe emocje z reguły nie wykracza poza normalny zakres i generalnie radzą sobie one w sposób zadowalający ze swoimi doświadczeniami.
Innymi słowy, biologiczne podłoże emocji pozostało takie samo, a forma ich pokonywania zmieniła się całkowicie i nie odpowiada jej biologicznej treści. W sytuacjach stresowych człowiek, podobnie jak jego odległy przodek, powinien natychmiast ubrać swoją reakcję na stres w postaci gwałtownej aktywności mięśni. Ale osoba kulturalna tłumi w sobie impulsy, kontroluje i kieruje nie tylko swoimi ruchami, ale także mową, a nawet wyglądem, czasem na własną szkodę.
Słowo jest czasami najsilniejszym czynnikiem emocjonalnym. Niewłaściwa uwaga o rzekomo złym stanie zdrowia osoby z łatwo kontuzjowanym układem nerwowym może prowadzić do przygnębienia i strachu. Dokładnie w ten sam sposób, chociaż uczciwa, ale niepoprawna, niegrzeczna uwaga szefa skierowana do podwładnego może działać. I odwrotnie, miłe słowo, przyjacielska, życzliwa postawa, zachęcające uwagi mogą mieć zbawienny wpływ na psychikę nie tylko osoby zdrowej, ale i chorej.
Dziś nauczyliśmy się nie tylko „okiełznać” negatywne emocje, ale także zarządzać nimi. Wiemy już, że fizjologiczną podstawą przeżycia jest nadmierna produkcja przez nadnercza specjalnych hormonów - katecholamin. Ale nie ma trucizny bez antidotum. Powstały leki, które aktywnie zakłócają syntezę katecholamin lub powodują, że zakończenia nerwowe w sercu i naczyniach krwionośnych są niewrażliwe na ich działanie. W najbliższym czasie prawdopodobnie uda się stworzyć leki, które nie tylko pomogą wyeliminować, ale także zapobiegną szkodliwemu działaniu bolesnych przeżyć. Leki te okażą się bardzo przydatne dla artystów, testerów, astronautów, czyli dla tych, których zawód wiąże się z dużymi i często powtarzającymi się niepokojami, a także dla osób szczególnie wrażliwych, drażliwych. Jednak już teraz lekarz ma do dyspozycji szereg środków, które usuwają uczucie strachu, niepokoju, bolesnego oczekiwania, nieśmiałości i zwątpienia.
| Pomaganie sercu | Doceń sen |
|---|
Nowe przepisy
