|
 „W końcu jesteśmy zgorzkniali, jeśli but trzęsie nam palcami”. Kto nie zapisze się na te linie H. Heine! Kto nie chce nosić miękkich, lekkich i wygodnych butów!
Ale, niestety, obuwie często było wrogie i wrogie do stopy, a jakie absurdalne i brzydkie formy nie miały butów, butów, butów ...
Starożytni Rzymianie nosili buty z długimi i ostrymi, zakrzywionymi do góry palcami. W średniowieczu hrabia Anjou ponownie wprowadził buty z długimi palcami. We Francji w czasach rycerskich noszenie tak śmiesznych butów było przywilejem arystokratów. Im bardziej szlachetna była osoba, tym dłużej mógł mieć czubki butów. Dla wielkich panów feudalnych w XIV wieku osiągnęły ... 60 centymetrów!
 Ale już w XV wieku moda zmieniła się dramatycznie: skarpeta stała się zbyt szeroka i niezgrabna - do 16 centymetrów szerokości. Nazywano go „niedźwiedzią łapą” lub „buziakiem”.
Francuski król Ludwik XIV był niski i wprowadził modę na szpilki, które miały podkreślać jego wielkość i ekskluzywność. Ze swoimi „lekkimi stopami” szlachcice we Francji, Anglii i Niemczech zaczęli nosić wysokie czerwone obcasy. Ciekawe, że w tym samym czasie rosyjscy fashioniści-bojary również górowali na wysokich obcasach, ledwo dotykając ziemi palcami. Czy możesz sobie wyobrazić, jak niewygodne było dla nich poruszanie się?
Lekarze od dawna opowiadali się za tym, aby buty odpowiadały charakterystyce stopy, były wygodne i racjonalne. Ale nie jest łatwo przeciwstawić się modzie, a wiadomo, że jest bardzo kapryśna i często się zmienia. Sami jesteśmy świadkami tego, jak niejednokrotnie ostre skarpetki zastąpiły tępe, szerokie szpilki - „szpilki” i odwrotnie.
Buty były kiedyś takie same dla obu stóp. Dopiero w XVI wieku w niektórych miejscach w Europie zaczęto szyć buty, buty i buty na prawą i lewą stopę. Na dużą skalę takie buty zaczęto wytwarzać dopiero wraz z rozwojem produkcji maszynowej. W Rosji stało się to pod koniec XIX wieku. A nauka o obuwiu zaczęła się rozwijać w naszym kraju w latach dwudziestych XX wieku, kiedy radzieccy antropolodzy zaczęli przeprowadzać masowe pomiary stóp w celu określenia niezbędnych rozmiarów i kompletności butów dla całej populacji.
Obecnie nad stworzeniem obuwia w naszym kraju pracują producenci obuwia i fizjolodzy, ortopedzi i projektanci mody, higienistki i konstruktorzy. Posiadamy państwowe standardy dotyczące kopyt, jakości obuwia i materiałów do ich produkcji. Organizacje handlowe mają prawo nie przyjmować do sprzedaży niestandardowego obuwia, które nie spełnia wymagań GOST.
Stopa przyniosła również korzyści ze zwiększenia liczby rozmiarów butów. Jeśli w starym, tak zwanym systemie shtihmassovy, odstępy między wymiarami wynosiły 6-7 milimetrów, to teraz jest to 5 milimetrów. Poprawia to możliwość doboru butów do stopy.
... W dużej, jasnej hali stoją różnego rodzaju maszyny i urządzenia, czasem bardzo pomysłowe. To jest laboratorium fizyczne i mechaniczne. Ludzie w białych fartuchach uważnie monitorują działanie urządzeń, na których testują różne cechy butów. Na przykład jedno urządzenie wygina czubek buta, a na tarczy pojawia się wskaźnik elastyczności. Czy przekracza normę? Więc ta para butów zostanie odrzucona! Używając innego urządzenia, sprawdź sztywność palca i pięty. Na trzecim, wypełnionym jak akwarium wodą, pustymi butami „spacer”. A jeśli nagle wyciekną, czujniki zainstalowane wewnątrz butów wskażą dokładny czas, miejsce wycieku, a nawet prędkość chodzenia.
Za pomocą tych i innych urządzeń testowana jest wytrzymałość buta, zdolność przepuszczania powietrza, wilgoci, usuwania potu i nadmiaru ciepła. Stworzone i przetestowane tutaj urządzenia trafiają do masowej produkcji, a następnie wysyłane są do największych fabryk obuwia.
 Jak wiadomo, buty muszą wspierać łuk stopy, zachowywać jej sprężystość, zwiększać amortyzację podczas uderzenia o ziemię oraz dawać stabilność ciału podczas ruchu i stania. Racjonalne obuwie spełnia te wymagania. Głównym powodem deformacji stopy (skrzywienie palców, otarcia, zrogowacenia i płaskostopie) jest zły dobór butów.
Aby buty nie uciskały zbytnio, nie powodowały otarć i modzeli, nie zginały palców, musiały odpowiadać kształtowi obciążonej stopy. Dlatego kupując buty należy przede wszystkim zwrócić uwagę na jego czubek, podbicie i piętę Pod obciążeniem stopa wydłuża się do 1,5 i rozszerza do 1,7 centymetra. Oznacza to, że buty, szczególnie w okolicy palców, powinny być dostatecznie szerokie, z pewną szczeliną po bokach (0,5-1 cm) iz przodu (1-1,5 cm). Stojąc w butach palce powinny się swobodnie poruszać, a gdy poczujesz grzebień palca dłonią, możesz zebrać na nim niewielką fałdkę.
Buty nie powinny uciskać stopy i podbicia, aby nie zakłócać krążenia krwi, nie powodować bólu, pocenia się. Dlatego staraj się kupować buty i buty o wymaganej pełności, nie licząc na to, że noszone są ciasne buty. W butach o mniejszym rozmiarze i mniejszym wypełnieniu palce spoczywają na palcach, zwijają się, znajdują się, ruchliwość stawów jest ograniczona.
Aby stopa w bucie nie wierciła się, należy ją zapiąć wystarczająco szerokim, wytrzymałym tyłem, szczelnie zakrywającym staw skokowy. Ale nie powinieneś kupować butów, które są zbyt obszerne, zwłaszcza w tle. Trudno jest poruszać się w bucie „na wzrost” - skarpetka ugnie się do góry, skóra będzie się marszczyć i uciskać na palcach.
 W dzisiejszych czasach poszukiwane są buty bez obcasa. Jednak stopa w nim jest niestabilna, jej łuk wydaje się „siadać”, a to grozi płaskostopiem. Dziewczęta i kobiety często noszą teraz buty na bardzo wysokim obcasie. Ale od dawna udowodniono, że wysokie obcasy kłócą się z dobrą postawą. Położnicy-ginekolodzy wiedzą też co innego: ciągłe noszenie butów na wysokim obcasie może nadwyrężać i rozciągać mięśnie brzucha, co powoduje ich osłabienie, a zwiotczałe mięśnie są słabymi pomocnikami podczas porodu.
Warto też zwrócić uwagę na miłośników wysokich obcasów: zmniejsza obszar podparcia podeszwy o 30-40 procent, przesuwa środek ciężkości ciała, tym samym zmniejszając jego stabilność. Czy można się dziwić, że modne kobiety często mają skręcenia ścięgien, zerwania więzadeł, zwichnięcia, a nawet złamania. Tak, a chodzenie w takich butach jest brzydkie - kroki są krótkie, mielone, a bieganie na wysokich obcasach to tylko cierpienie.
Pięta nie powinna zaburzać równowagi mięśniowej między zginaczami stopy. Dlatego zalecana wysokość obcasa w butach codziennych to 1/10 długości stopy, czyli 2-3 centymetry.
Każdy rodzaj buta ma swoje miejsce i czas. To, co dobre na plażę lub w domu, jest nierozsądne w przypadku teatru lub tańca. To, co chroni przed deszczem i brudem, przegrzewa stopę w czasie upałów. Wydawać by się mogło, że to elementarne prawdy Jednak ile osób przychodzi do teatru w sandałach, w słoneczne dni chodzi w skarpetkach, zimą przesiaduje pod dachem w ciepłych butach.
Powszechnie znany żart „gdyby zdrowe było smaczne, a smaczne - pożyteczne” można sparafrazować „gdyby modne było higieniczne i higieniczne - modne!” Jednak ostatnie życzenie już częściowo się spełnia. W modzie panuje trend na niższe obcasy, wygodne kształty butów. I można mieć nadzieję, że dzięki wspólnym wysiłkom producentów obuwia i higienistek odwieczny spór między stopą a butem w końcu się skończy.
K. Tsvetkov
|
