Makaron z serem pleśniowym i grzybami

Makaron z serem pleśniowym i grzybami

Kategoria: Dania ze zbóż i produktów mącznych

Kuchnia: język angielski

Składniki
Makaron	250 g
Oliwa z oliwek	1 ul. l.
Sól pieprz	smak
masło	50g
Królewskie pieczarki (lub borowiki)	100 gramów *
Śmietana 20%	200 ml
Niebieski ser	100 gramów

Metoda gotowania

• Makaron ugotuj w dużej ilości wody z oliwą z oliwek. Wyrzuć gotowy makaron i spłucz pod bieżącą wodą. Wrócić do rondla, wlać śmietanę, 2/3 sera rozgnieść, doprawić pieprzem. Zamknij pokrywką i podgrzewaj przez kilka minut, aby ser się rozpuścił.
• Rozpuść masło na małej patelni. Smażyć pokrojone w plasterki pieczarki na złoty kolor.
• * Wskazana ilość grzybów wydawała mi się niewystarczająca, użyłem 150 g i nawet to nie wystarczyło. Następnym razem użyję dwa razy więcej (300-400 g).
• Włożyć makaron do naczynia żaroodpornego. Ułóż grzyby na wierzchu. pozostały ser pokruszyć i grillować przez 5 minut.
• 
• Nadal studiuję książkę „Simple and Tasteful” autorstwa Gordona Ramsaya. Autor nie sprecyzował, jakiego makaronu użyć, dlatego spaghetti brałam samodzielnie. Dzisiejsze danie było dla mnie objawieniem. Zarówno pod względem smaku, jak i użytych produktów.
• Okazuje się, że oprócz zwykłych pieczarek są też królewskie.
• 
• Różnica między Royal Champignons a tradycyjnymi polega na kolorze. Podczas gdy Champignon zwykle oznacza tradycyjną biel, odmiana Royal może mieć kolor od jasnobrązowego do kasztanowego. Niemniej jednak wszystkie główne wskaźniki dla niego praktycznie pokrywają się z białą odmianą. Niektórzy miłośnicy grzybów uważają, że pieczarki królewskie lub kasztanowe mają delikatniejszy smak i konsystencję.
• Drugi to ser pleśniowy. Z oczywistych powodów nie można teraz kupić tradycyjnego francuskiego. Ale pojawił się nasz - blues Kuban.
• 
• Na pewno nie jest to opcja budżetowa (160 rubli \ 100g), a smakuje inaczej niż oryginał, ale mimo to. Nic za takie danie.)
• Okazało się pyszne i pikantne !!! Polecam.)

Naczynie jest przeznaczone do

4 porcje

Ksyusha, kij, gdzie kupiłeś ser?

[Irlandczyk]

Irlandczyk, w Auchan.

[Omela]

Omelaciekawa kombinacja! Na pewno spróbuję. Opowiedz nam więcej o tym serze Kuban.
Wypróbowałem to z białą pleśnią. Pleśń jest bardzo uczciwa, puszysta, bogata, świetnie pachnie - to znaczy bakterie są prawidłowe, prowadzą zdrowy tryb życia. Cięcie drugiego dnia w syrnitsa jest ukryte za nową dobrą warstwą pleśni. Ale sam ser jest gęsty i jednolity w konsystencji (bez dziur, jak na przykład brie), nigdy nie widziałem tego w żadnych serach z białą pleśnią. Niezwykły. Nie powiem, że jest bez smaku, ale nie do końca tego, czego oczekujesz od takiego sera. Co jest w wersji niebieskiej? Jak to wygląda?

Ir, nie jestem takim koneserem sera pleśniowego w ogóle, aw szczególności sera pleśniowego. Zwykle kupowałem Dorblu.



To, co mi się w tym nie podobało, to miękka struktura. A sam trójkąt jest zgnieciony ze wszystkich stron, a kiedy się otworzył, nie miał właściwego kształtu, ale zgiął się. I nie udało mi się go skruszyć zgodnie z wymaganiami. Przykleja się do rąk. A w kolorze nie jest biały, ale żółtawy.

Piszą o nim: 🔗

[Omela]

Omela, Rozumiem, dzięki za link. Jak rozumiem, naszą główną wadą przy produkcji sera jest brak cierpliwości. Nie znoszą technologii serów dojrzewających, uważając długie dojrzewanie za straszny mankament, ok, miejmy nadzieję, że kiedyś się nauczą. Najważniejsze, żeby zacząć.
Do gotowania używałem głównie niebieskich serów. Teraz, z twoimi macaroshkami, będzie wymówka, by kupić Kubana na próbkę.

naszą główną wadą w produkcji sera jest brak cierpliwości.

Najwyraźniej tak.

Do gotowania używałem głównie niebieskich serów.

Uwielbiałam dorblu z kęsem pomidorów. A ten, tak, tylko do gotowania.

Cięcie drugiego dnia w syrnitsa jest ukryte za nową dobrą warstwą pleśni. Ale sam ser jest gęsty i jednolity w konsystencji

to, co mi się nie podobało, to miękka struktura

Wszystko jest dokładnie odwrotnie!

Okay, miejmy nadzieję, że kiedyś się nauczą

Ira, jesteś optymistą!

Ira, jesteś optymistą!

Ja, podobnie jak jodły z „Wiśniowego sadu” - „żyję od dawna” I rozumiem, że jeśli jesteśmy tu wszyscy, którzy jeszcze kilka lat temu umieli gotować mniej lub bardziej przyzwoicie makaron, to teraz podbić szczyty umiejętności kulinarnych, wtedy nasz przemysł spożywczy, w obecnym kryzysie będzie zmuszony robić to, na co jest popyt, a nie przytłaczać nas tym, czego już nie chcemy i nigdy nie będziemy. Tutaj Kubańczycy odpowiedzieli na ducha czasu i zaczęli to robić. Rozumiem, że ser potrzebuje wielu lat, aby stać się przyzwoitym, trzeba nie tylko opanować technologię, ale także znaleźć swój własny, niepowtarzalny przepis i swoich odbiorców.
Wybacz mi, Ksyusha, że ​​zalałem twój przepis, ale okazał się bardzo istotny

Ksyu, każdy zwykły ser pleśniowy przylgnie do twoich rąk. Aby go odpowiednio pokruszyć lub zetrzeć, należy włożyć kawałek do zamrażarki na 30 minut wcześniej
I bardzo dziękuję za przepis jutro na pewno go ugotuję, mam tylko Roquefort zanykan

Tutaj Kubańczycy odpowiedzieli na ducha czasu i zaczęli to robić.

Ira faktycznie zaczęli robić ser z białą pleśnią (mój ulubiony!) 10 lat temu. Tak jak poprzednio nie można było go jeść bez obrzydzenia i tak pozostało. Słyszałem o niebieskim, nie widziałem go jeszcze w sprzedaży (wszystko do Moskwy, do Moskwy))), ale teraz na pewno go nie kupię.
Ksyushechka, ale szczery makaron! Będzie ser, na pewno go ugotuję!

potrzeba wielu lat, aby ser był przyzwoity

I nie mamy wyboru, musimy się uczyć. Ponadto są przykłady. Jedna ze znanych marek kiełbas rozpoczęła produkcję w naszym mieście w kotłowni. A teraz, 15 lat później, reklama w Channel 1, punktach sprzedaży detalicznej w całej Moskwie i regionie, magazynach itp.

ale teraz na pewno tego nie kupię.

Nie, to jest zasadniczo błędne. Każda opinia jest subiektywna. Może mylę się w moich szacunkach. Zdecydowanie powinieneś spróbować sam.

[Jemioła]

Jak ja kocham Dorblu ... Eeeh ... posmakuj wspomnień!
Chociaż mój mąż podnosi przed nim nos.
Czasami (jak tylko kupię ser) na pewno zrobię ...
Jemioła, Szczęśliwego Nowego Roku dla Ciebie!

[Maria]

Mariadziękuję! Ramzi i ja będziemy wdzięczni, jeśli Ci się spodoba. A ty z przyjściem!

[Omela]

Omeladzięki za przepis, zabrałem go do zakładek - na pewno to zrobię. Najważniejsze, żeby nie mówić dziecku, że ser pleśniowy

[Margarita Nikolaevna]

Margarita Nikolaevnadziękuję. Byłbym wdzięczny, gdyby Ci się podobało. Ale moje dziecko nie jadło, powiedział - obrzydliwe.

Ten ser też mi się nie podobał, wygląda na kiepską kiełbasę.

Cóż, zastąpimy go zwykłym rosyjskim - na ekstremalny)) A wilki są karmione, a owce są bezpieczne))

Więc tak myślę. Mamy całkiem przyzwoite sery i nie za 1600 za kg.

Nuuuuuu… ze zwykłym serem smakuje zupełnie inaczej. MOIM ZDANIEM.

Nie zrobiłem jeszcze makaronu, ale kupiłem ten ser i spróbowałem. Naprawdę mi się podobało! To prawda, że ​​kawałek papieru, w który jest owinięty, w ogóle mu nie pasuje, poci się tam i płynie. Włożyłem Tupperware do patelni serowej, tam złapał oddech i ... nie dożyje, żeby zobaczyć makaron. Jest jak dla mnie bardzo smaczny, połowa została już zmielona z gruszkami

Cóż, vooot, mówię, smak to kwestia subiektywna.

A wczoraj kupiłem prawdziwy Dor Blue, wyprodukowany w Niemczech w Bawarii w cenie 1240 rubli za kg. Najświeższe! Nie wiem, jak do nas trafił.

[Irina]

Irina, Szczęściarz!

[Omela]

Omela, Przeczytałem w wiadomościach o serach pleśniowych, chciałem wiedzieć, a kto jest teraz tak bogaty przepis został zabrany do zakładek. Dziękuję, teraz sprowadzamy ser pleśniowy z Niemiec z Estonii (100 rubli za trójkąt taki jak Dor Blue), no cóż, całkiem przyzwoity. Wtedy trzeba to zrobić w weekend. Nawiasem mówiąc, kupiłam zwykły ser Ichalki Elite, tak bardzo dobrze dojrzały, teraz nie jak wszystkie sery, wydaje się, że ser jest teraz od słowa „surowy”. Wszystkie sprzedają nie doprawione. Przepraszam, ale moim głównym problemem związanym z sankcją jest brak normalnego smacznego dojrzałego sera.

[Julia]

100 rubli za trójkąt taki jak Dor Blue

Julia, komunizm bezpośredni w osobnym sklepie !!

głównym problemem związanym z sankcją jest brak normalnego smacznego dojrzałego sera

Och, niech to będzie największy problem w Twoim życiu !!!!

[Omela]

Omela, w pobliżu mamy tylko Fincę i Estonię, to wszystko, o czym się zwisają. Starają się utrzymać ceny, aż do Yang kosztowało to 75 rubli.
Jestem po prostu takim witarianinem, że brak sera zabija mnie na miejscu, wszystko inne jest tak przewidywalne i da się rozwiązać, ale ser nie jest, choćby sam. Ale niestety nie ma czasu ...

przed Yang kosztował 75 rubli.

Mówię też - komunizm.

gdyby tylko siebie.

Nie, cóż, z pleśnią wydaje mi się, że sam będzie problematyczny.

Nie, cóż, z pleśnią wydaje mi się, że sam będzie problematyczny.
[/ quote]

Gdyby tylko pojechać na farmę i nauczyć się robić ser pleśniowy, a potem sprzedawać. Hmm, nasi ludzie są wytrzymali, możemy zrobić wszystko, a także uformować ser

[Omela]

Heh ... zalałem temat)))) Zamiast gotować pyszny makaron!
Gotowanie tych serów w domu to trudne zadanie. Jednak tak jak nasi serowarze gotują w środowisku przemysłowym. Ponieważ nasza pleśń nie jest rodzima, ale obca. Nie wychowali jeszcze własnego. Tak, a produkcja sera, jak się okazało, jest generalnie w złym stanie - wszyscy zauważyli, że na półkach są mydlane, niedojrzałe, monotonnie bez smaku sery. I wielu, którzy mają coś do zapamiętania, wie, że na początku końca połowy ubiegłego wieku było kilka odmian sera, ale były one całkiem smaczne dla siebie, a radziecki różnił się smakiem od rosyjskich i holenderskich. , kolor i właściwości organoleptyczne. Były tam dziury i łza, a skórka, w której był wosk, była tak smaczna, że ​​się nie odpadała. A gdzie to jest teraz? Mam nadzieję, że kiedy pierwsze tony nie zakupionego sera trafią do recyklingu i każdy, kto powinien ponieść uczciwe straty, serowarnicy wyciągną ręce z miejsca, w którym są teraz, przyczepią je do ramion, potrząsną głowami, w których mózg, który skurczył się do wielkości orzecha włoskiego zostanie wyprostowany, zapomniane emocje takie jak wstyd i sumienie, duma zawodowa i, nie boję się tego słowa, zapału do pracy, otworzą internet, przeanalizuję przepisy na dobre sery na forach kulinarnych i wreszcie uczyń nas czymś jadalnym

Przepraszam, Omelacoś bolesnego ...

na początku końca połowy ubiegłego wieku

Irina wciągnęła ją do cytatu!