Luty na przedmieściach

Dni stają się coraz dłuższe, słońce jaśniej świeci, a mrozy wciąż są mocne, a śnieg pada. Ale w południe z dachów płynie już stopiona woda.

Wraz ze wzrostem łuku słonecznego długość dnia stale rośnie. Jeśli na początku miesiąca godziny dzienne w regionie moskiewskim trwały 8 godzin 38 minut, to na końcu - 10 godzin 34 minuty.

Luty - przełom, przełom zimy, ostatnia faza sezonu. Ten okres w centralnej Rosji trwa około 31 dni.

W leśnym kalendarzu V. Bianchi ten miesiąc nazywany jest „miesiącem wytrwałości do wiosny”. Luty to najtrudniejszy czas dla dzikich mieszkańców lasów i stepów. Zwierzęta i ptaki przez zimę wychudły, osłabły ich siły, a pożywienie zostało pokryte śniegiem, pod którym może znajdować się lód, co znacznie utrudnia ich złapanie.

Rozglądasz się na początku miesiąca - jakby nic się nie zmieniło od stycznia. Chyba że nadejdzie dzień i słońce już się rozjaśniło. W południe lśniący biały śnieg zmusza do zmrużenia oczu. I pomimo tego, że w pierwszej połowie miesiąca jest najzimniej, już można poczuć: coś się zmieniło.

Ssaki śpiące zimą na północy kontynuują hibernację, a na południu borsuki i susły już zaczynają pojawiać się z nory, jednocześnie pojawiają się pierwsze oznaki linienia u zwierząt futerkowych.

W lutym wiewiórki przestają wędrować. Ich zimowiska stopniowo zamieniają się w obszary lęgowe. Wiewiórki ryczą w tym miesiącu.

Powoli przelatuje czarna wrona. Świeci w słońcu czarnym upierzeniem. Ten ptak wyróżnia się tym, że jako pierwszy złapał oddech wiosny. Pod koniec zimy bieda zmusza te zwykle ostrożne ptaki do zbliżania się do ludzkich siedzib w poszukiwaniu pożywienia.

Zgodnie z kalendarzem przyrody regionu moskiewskiego, 3 lutego to ostatnia data rozpoczęcia gier powietrznych czarnych kruków.

7 lutego - najwcześniejsze przybycie szpaków i średni długotrwały okres spadków z dachów w mrozie.

12 lutego tor saneczkowy zaczyna niszczeć, na stokach pojawiają się pierwsze rozmrożone plamy, przybywają wieże zwiadowcze.

Od połowy miesiąca żywe sikory latają w górę na najwyższe drzewa, a rozglądając się i upewniając się, że nadchodzi wiosna, przeciągają swoją wiosenną piosenkę, budząc senny las z długiej hibernacji. Szczególnie ożywione są wróble i kawki. Zostali złapani, uzależnieni. A kiedy usiądą na gałęzi, żeby odpocząć, starają się usiąść tak, aby słońce rozgrzało pierś.

W innych latach 20 lutego można usłyszeć pierwszą pieśń pospolitej owsianki.

Lisy śpiące leniwie w grudniu - styczniu ożywiają się od połowy miesiąca. Wędrują parami, trójkami, układając związek, zostawiając strzępy wełny na śniegu - ślady walk o prawo do tworzenia
dawanie rodzinie. Pędzą teraz, czas ślubu. Rozpoczynają się wiosenne zabawy dla zajęcy.

Przed nami jeszcze mrozy i zamiecie, ale sama natura sugeruje, że nadszedł czas, aby rozpocząć odnawianie życia leśnego. Doszło do walk między drapieżnikami - wilkami. Samce zdobywają dla siebie bardziej godnych przyjaciół i szukają ukrytych miejsc dla swojej jaskini.

W drugiej połowie zimy śnieg jest ubity, a niekiedy nawarstwiony skorupami. Na polach jego powierzchnia jest tak ubita, że ​​wytrzyma zająca, a nawet lisa. W tym okresie kończy się głęboki odpoczynek na drzewach i krzewach, aw domu może zakwitnąć każda żywa gałąź. Pąki rozwijają się szczególnie szybko u brzozy i topoli, leszczyny i czeremchy.

Zgodnie z kalendarzem zbioru roślin leczniczych w lutym, zbiór odrostów brzozy (chaga) i pąków sosny trwa. Zbiór szyszek również jest w pełnym rozkwicie.

Wraz z godzinami dziennymi nadchodzi czas na bardziej aktywne życie ryb. Według kalendarza wędkarzy pod koniec pierwszej dekady po tarle lodowym, ukąszeniu miętusa i aktywniej w ciemne noce. Stopniowo poprawia się ugryzienie okonia.

W drugiej połowie lutego odradzają się też inne ryby, opuszczające zimowiska. Istnieje krótkoterminowe spożycie szczupaków. Wychwytuje odwilż i głębokie miejsca.

W ostatnim dziesięcioleciu, kiedy pogoda jest sprzyjająca, rozpoczyna się ruch stad leszczy. Sukces tego połowu ryb zależy od dobrze dobranej lokalizacji.

Szybkie klenie budzą się pod koniec lutego. Z głębokich dołów, w których spędzali czas od początku zimy, wychodzą na płytkie miejsca i pływają tam w ciemnych stadach.

W tym miesiącu gryzienie znacznie poprawia się w wodach płynących i rzekach. I tylko całkowity spokój na niektórych jeziorach zamkniętych, zwłaszcza zielnych i zarośniętych. Tutaj, a więc nie ma wystarczającej ilości tlenu rozpuszczonego w wodzie, a przy obfitych opadach śniegu, mrozach i odwilżach sytuacja jest jeszcze bardziej zaostrzona: w takich miejscach ryby absolutnie nie mają czym oddychać i obserwuje się śmierć.

Ze wszystkich pseudonimów miesiąca najczęściej jest "Burza śnieżna"... Konfrontacja zimnych i ciepłych frontów mas powietrza generuje błyskawice. Najwyższe zaspy przypadają dopiero pod koniec zimy. Na otwartych przestrzeniach pokrywa śnieżna sięga 40 centymetrów, aw zagłębieniach może być nawet większa. Pod koniec lutego mogą jeszcze uderzyć dość silne mrozy, które przebijają kości, w niektóre dni zawodzą zamiecie, przecinając jezdnie, ale szlak biegaczy zaczyna mięknąć.

Pod koniec lutego początek przepływu soków obserwuje się u klonu pospolitego. Wśród drzew liściastych jako pierwsza budzi się z zimowego letargu, zwłaszcza jeśli znajduje się w ciepłym miejscu. W tym czasie na kolbach pojedynczych drzew pojawiają się guzy. Wszystkie żywe istoty reagują na wzrost ciepła i światła.

A w południowych regionach naszego kraju w tym czasie już kwitną cyprysy, bukszpan i mimozy. Wiosenna migracja ptactwa wodnego rozpoczyna się w Azji Środkowej.

Według kalendarza „szczęśliwych kamieni” miesiąc odpowiada ametystowi, o którym w starej rosyjskiej książce medycznej mówi się, że usuwa błyskotliwe myśli, robi dobre myśli i pomaga we wszystkich sprawach.

Według kalendarza kwiatowego fiołek to luty.

Panina L.A.

Podobne publikacje

Bułka serowa z offline Moskwy w lutym 2017 r

Tort z numerem „23 lutego”

Kuna i Veveritsa