|
 Aranżacja mieszkania to sztuka, zwłaszcza w naszych nowoczesnych warunkach, sztuka racjonalnego wykorzystania niewielkiej powierzchni na takie codzienne potrzeby człowieka jak sen, jedzenie, gotowanie, praca, wypoczynek, wychowywanie dzieci, komunikowanie się z przyjaciółmi.
Każda z tych potrzeb musi zostać spełniona w naszym nowoczesnym mieszkaniu, składającym się z jednego, dwóch, trzech pokoi oraz małej kuchni.
Jakie powinno być nasze mieszkanie? Porozmawiajmy o tym bardziej szczegółowo.
Przede wszystkim musimy pomyśleć o kolorze ścian, a okazuje się, że w tej kwestii mamy bardzo różnorodne opinie i pytania: jak rozjaśnić słabo oświetlone przez słońce pomieszczenia malując ściany ? Czy dobrze jest używać wybiegania? Ci, którzy o tym myślą, postępują słusznie, bo nasz dom jest częścią naszego „ja”, pokazuje stopień naszej kultury, rozwoju estetycznego.
Malowanie ścian odgrywa ważną rolę w dekoracji wnętrz (wnętrza). Należy wziąć pod uwagę niezaprzeczalną zasadę: ściany należy pomalować równomiernie, dość jasnym tonem.
Najbardziej odpowiednie odcienie, szczególnie do ciemnych pomieszczeń, to krem, perłowo-szary, szaro-niebieski, sałatkowy i wszystkie odcienie żółci. Te kolory są również dobre, ponieważ harmonizują z każdym kolorem mebli i zasłon. Podczas malowania ścian w wysokich pomieszczeniach biały pasek pod sufitem powinien być szerszy niż w niskich pomieszczeniach. Nie powinno być żadnych pasów ani granic oddzielających kolor od białego paska: to zniekształca ściany, daje nieprzyjemne wrażenie biurokracji. Żadne rolki nie mogą konkurować z elegancką kolorystyką: dają marne wrażenie „marnego luksusu” i już wyszły z mody.
Nie należy jednak wyrzucać z pomieszczeń jasnych, wesołych miejsc, aby nie odnieść wrażenia nudnej monotonii i szarości.
 Pstrokate kolorowe zasłony i zasłony, jasne poduszki na sofie, kolorowe reprodukcje na ścianach - wszystko to dobrze, ale trzeba je podawać w małych ilościach i bardzo starannie, aby nie wyszło głośno i pretensjonalnie. Najważniejsze jest to, że wszystkie odcienie i farby są wybierane ze smakiem, to znaczy zgodnie z prawami estetyki.
Jak zaplanować aranżację mebli?
W naszych wciąż trudnych warunkach, w najlepszym razie, mamy mieszkanie z dwoma pokojami i kuchnią, jak tu zamieszkać, gdzie i jak zaaranżować meble i jakie meble?
I tu często dominują stare tradycje: powinien być pokój „frontowy”, jak mawiano, „górny”, w którym stały meble „frontowe” i przyjmowali gości, oraz sypialnia, w której znajdowały się wszystkie inne przedmioty zaczynając od łóżka, a kończąc na pranych rzeczach i starych butach. Pozostało nam jeszcze jedno uprzedzenie z życia burżuazyjnego: chęć stworzenia pozorów „sypialni małżeńskiej” - dwa łóżka poskładane i „pięknie” uprzątnięte oraz toaleta. Umieszczono tu również łóżeczko dziecięce. Nie trzeba udowadniać, że te próby uzyskania „przyzwoitego” mieszkania prowadzą do nieludzkiego życia - nie mieszkania dla człowieka, ale człowieka do mieszkania: nasze potrzeby są dostosowane do mieszkania „przyzwoitego”, a nie mieszkania jest ułożony dla wygody naszego codziennego życia.
Jak być? Przede wszystkim należy usunąć uprzedzenia. Zacznijmy od łóżek. W ogóle nie są potrzebne. Zamiast nich dla dorosłych - otomana z pojemnikiem na łóżko, sofa, kanapa, wersalka z wysuwanym drugim łóżkiem. Ten ostatni całkowicie zastępuje dwa łóżka „małżeńskie” ze znaczną oszczędnością miejsca, a także czasu na sprzątanie „pięknych” łóżek: po przewietrzeniu cała pościel jest zwijana i wkładana do sofy, a jeśli jest to otomana to pościel można umieścić w długich poszewkach specjalnie uszytych z tego samego materiału co tapicerka sofy lub innego odpowiedniego materiału,i zostaw po bokach otomany jak podpórki. Jeśli w pokoju powinny znajdować się dwie tafty, lepiej umieścić je z tyłu pokoju pod kątem - pozwoli to zaoszczędzić miejsce i stworzyć przytulność. Pomiędzy nimi dobrze jest postawić lekki przenośny stół z półką na dole na gazety i czasopisma, na nim mały wazon z 2-3 kwiatami (nie jest dobrze stawiać duże bukiety: kilka kwiatów w wazonie dużo bardziej eleganckie). Nad sofą w rogu znajduje się kinkiet: światło jest czytelne i mniej szkodliwe dla oczu.
Trzeba też rozstać się z toaletą, co nie jest takie piękne, w dodatku wyszło już z mody. Zamiast tego lepiej postawić przy oknie małe biurko z lampką stołową. Uczeń może tu również przygotowywać lekcje. A toaletę z powodzeniem można zastąpić lekką szklaną półką na wspornikach oraz lustrem w łazience. W pokoju jest miejsce na mały regał, a także na fotel i kącik dziecięcy, o czym będziemy mówić później. Tym samym pokój, choć nie będzie wyglądał jak tradycyjna sypialnia małżeńska, będzie bardziej przestronny i komfortowy jako sypialnia i „cichy kącik”, w którym można odpocząć, udać się na emeryturę do nauki i gdzie dziecko pójdzie spać na czas, odizolowany od codziennego życia dorosłych; taki pokój jest wygodny i łatwy do czyszczenia.
 Jeśli masz tylko jeden pokój, to oczywiście będziesz musiał umieścić tutaj kombinowaną szafę na ubrania, pościel, naczynia i inne drobiazgi, a także zająć środek pokoju z małym stołem i krzesłami. Jeśli jest drugi pokój, to nie należy go robić tylko jako salonu, przede wszystkim pomyśleć o wygodzie życia rodziny. Tu też powinny być co najmniej dwie sofy. Stół jadalny z krzesłami i kombinowana szafa będzie już wtedy w tym drugim pomieszczeniu. Dobrze jest postawić jedną z sof z tyłu pokoju i oddzielić ją od reszty pomieszczenia wysoką półką z sekretarką i dolną szufladą; obok postawić stolik z lampką stołową i fotelem. Będzie to kącik wypoczynkowy, nieco odizolowany i wygodny w przypadku, gdy trzeba położyć pacjenta do łóżka. Druga sofa będzie zlokalizowana bliżej drzwi wejściowych, a tuż obok fotela - to przytulny kącik oświetlony lampą podłogową do przyjmowania gości. Lampa wisząca lub żyrandol nad stołem jadalnym.
Czas jednak pomyśleć o dzieciach. Dziecko potrzebuje kącika dziecięcego. Czasami narożnik nie wymaga dużej powierzchni, to po prostu Twoja własna łóżeczko, a obok jest zawieszona tuż nad podłogą szafka z zabawkami, stolik i krzesełko. W najlepszym przypadku polecamy stolik ze stojakiem na nuty do rysowania lub pisania, z obrotową deską i do góry nogami można na nim grać „samochód”, „samolot”, „tramwaj”.
Im starsze dziecko, tym bardziej dostosowuje się do życia dorosłych. Będzie spał w drugim pokoju na „cichej sofie”. korzystać z biurka i regału, gdzie ma własną półkę, przyjmować towarzyszy w kąciku „salonu”, ale ma własny „kącik dziecięcy”, choć bez łóżeczka i zabawek. Może być tylko jego stół i krzesło, półka lub szafka, mapa geograficzna, a jego rysunki będą wisiały właśnie tam.
Całe to rozumowanie, rady i wskazówki mogą oczywiście budzić zastrzeżenia co do poszczególnych szczegółów. Mamy jednak nadzieję, że ten artykuł będzie nadal przydatny dla naszych czytelników: skupi ich uwagę na jednym z najważniejszych aspektów codziennego życia i być może pomoże w jego aranżacji, jeśli ktoś pomyśli o poszczególnych szczegółach, biorąc pod uwagę cechy jego rodziny, rzeczywiste warunki życia ...
A. Bruno
|
